17. De Div

De Delftse band De Div (later ingekort tot Div) is in de jaren tachtig zeer populair in het Nederlandse clubcircuit. Het succes is deels te danken aan Martin Kollaart, eigenaar van platenzaak Plexus aan de Voldersgracht. Hij brengt in 1981 op het onafhankelijke Plexus-label het debuutalbum ‘Stap voor Stap’ uit. Onder de paraplu van Plexus verschijnen ook de lp’s ‘Europa is Hier’ en ‘Open Zee’. Daarna verhuist Div naar het label Boudisque. Ondanks de populariteit als live-act blijft het grote succes uit. In 1990 houdt de band op te bestaan.

Bekijk hier de video’s van The Div

Achtergrondinformatie

Eind 1979 richten drie bouwkundestudenten uit Delft ‘De Div’ op. Ze hebben dan al een aantal optredens gegeven met een experimentele groep. Dat was meer een grap, maar uit deze optredens ontstaat de samenstelling die op de eerste platen te horen is: Art Zaaijer (zang, saxofoon), Marc de Reus (basgitaar), Niek van Slobbe (gitaar, synthesizer), Rob Dingemans (gitaar) en Peter de Wolf (drums). In juni 1981 nemen ze vier nummers op, die nog hetzelfde jaar als de maxi-single ‘Stap voor Stap’ verschijnen bij label Plexus. Het geluid van de band wordt gekenmerkt door strakke ritmes met een funky inslag, tegendraadse gitaren en ritmische zang van Nederlandstalige teksten.

Europa is Hier
‘Stap voor Stap’ wordt door muziekrecensenten opgemerkt als een veelbelovend debuut. Met de eerste volwaardige LP ‘Europa is Hier’, die in 1982 verschijnt, lost de band die belofte volledig in. Vooral Muziekkrant OOR omarmt de groep. De Div bouwt intussen ook live een behoorlijke reputatie op. Op radio en zelfs incidenteel op televisie besteden de VARA en de VPRO aandacht aan De Div. Langzaamaan wordt de groep een begrip.

Open Zee
In 1983 verschijnt de cassette ‘Pasodoble’ met live-opnames en experimentele nummers. TC Matic-gitarist Jean-Marie Aerts biedt aan hun volgende LP te produceren. In december gaat De Div naar Brussel voor de opnames, met als resultaat ‘Open Zee’ (1984). Vreemd genoeg kraakt OOR de plaat, terwijl het blad de band normaal door dik en dun steunt. Het schaadt de groep niet, want juist in deze periode is De Div een van de meest gevraagde podium-acts in Nederland. In 1984 stapt Peter de Wolf op. Zijn opvolger is Michel Schoots, de drummer die later bekend wordt met the Urban Dance Squad.

In Front
In 1985 verlaat ook Rob Dingemans De Div. De band is dan net begonnen met de opnamesessies voor de nieuwe LP ‘In Front’. Men zoekt nog wel even naar een vervanger, maar dat lukt niet. Niek van Slobbe verklaart te veel vergroeid te zijn met Dingemans’ gitaarspel. In het groepsgeluid is het verschil te horen. Om de gelaagdheid in de gitaarsound te compenseren komt er meer nadruk te liggen op een strak ritme en uniforme accenten. In 1986 verschijnt de single ‘(take me to your) Heart’, een vertaling van een van de nummers van ‘In Front’. Al snel blijkt dat de groep hier een overschakeling naar de Engelse taal heeft ingezet. In deze periode verdrijven de nieuwe Engelse nummers het oude werk.


Sex Sex Sex
In 1986 wordt het lidwoord in de groepsnaam officieel geschrapt. Eind dat jaar verschijnt de eerste Engelse LP ‘Twist&Turn’. In 1987 probeert de groep met een tour in Scandinavië het werkveld uit te breiden. In 1988 verschijnt de single ‘Sex Sex Sex’. Div probeert om nummers in een reeks jam-sessies te laten ontstaan en dit is het eerste nummer uit deze reeks waarmee de band naar buiten treedt. De weerslag van dit werk verschijnt in 1990 als ‘Jam’. De LP wordt grotendeels genegeerd. De groep is creatief op een dood spoor beland en de meeste leden zijn inmiddels druk met andere dingen. In 1990 valt definitief het doek. De heren zitten daarna echter niet stil. Bassist Marc de Reus maakt naam als producer, Michel Schoots verovert zelfs de VS met UDS en zanger Art Zaaier vestigt zijn naam als architect.

In de Volkskrant van 31 januari 2023 verschijnt een paginagroot artikel over de Div van de hand van Gijsbert Kamer. Aanleiding is het feit dat alle muziek van de band toegankelijk is via Spotify. 

Meer informatie: www.dediv.nl.
Met dank aan Jimmy Tigges.

Foto: www.dediv.nl.